Martin Heidegger

Martin Heidegger



https://yadi.sk/d/-Rr-Lr31puDS2 



Zaman - bir sorun, eğer aslında zamana benzer birşey
Varlıkta mevcudiyet olarak konuşursa, belki de düşünmenin
sorunu. Varlık ve zaman, zaman ve Varlık, her iki sorunun
bağıntısını, her iki sorunu birbirlerine yakın tutan ve onların
bağıntısına dayanan söz konusu sorunu adlandırır. Bu durum
üzerinde düşünmek, düşünmenin kendi sorununda ısrar etme
niyetini sürdürmek istediği varsayıldığında düşünmenin görevidir.
Varlık - bir sorun, fakat bir varolan değil.
Zaman - bir sorun, fakat zamansal birşey değil.
Biz, varolanlardan "onlar var " diye söz ederiz. Varlık soaınu
ve zaman sorunu bakımından tedbiri elden bırakmayız. Şöyle
demeyiz: Varlık var (is), zaman var(is), fakat daha çok Varlık
orada/var(dır) - there is Being- ve zaman orada/var(dır) - there is
time - deriz. Şu an için biz sadece deyimi bu ifade ile değiştirdik.
"O var (is)" demek yerine "vardır, O verir" diyoruz.
Deyimin ötesine gitmek ve soruna geri dönmek için bu
"vardır"(there is) in nasıl deneyimlcncbildiğini ve nasıl
görülebildiğini göstermek zorundayız. Oraya ulaşmak için uygun
yol " O verir"de verilenin ne olduğunu, "0"nun verdiği "Varlık"m
ne anlama geldiğini, "0"nun verdiği "zamaıf'ın ne anlama geldiğini
açıklamaktır. Böylece Varlık ve zamanı veren "O verir"deki "0"ya
doğru ileriye bakmaya çalışıyoruz. Böylece, ileriye bakarak biz yine
bir başka anlamda önceden görmüş olduk. Biz "0"yu ve onun
"vermesini" görüşe getirmeye ve büyük harfle "O" yazmaya
çalışıyoruz.
İlk olarak O'nun kendisini kendi unsuru içersinde düşünmek
için Varlık'ı düşüneceğiz.

***"Vardır" burada Almanca deyim "esgibt"in, yani "o verir"in tercümesidir,
ancak Fransızcadaki "il y a" gibi "vardır" idiomatik anlamı ile
birlikte..."Vardır" deyiminin kullanılışını yorumladığı Letter on HumaAistn'de
(Hümanizm Üzerine Mektup) ve ayrıca Varlık ve Zaman'da Hcidegger şöyle
yazar: Burada "veren" O, Varlığın kendisidir. Ancak "verir" kendi hakikatini
bahşeden Varlığın veren doğasını belirtir. (İng.Çev.)