Monograf (Edebiyat ve Eleştiri Dergisi)

Monograf (Edebiyat ve Eleştiri Dergisi)

https://yadi.sk/d/qQ2JBceVq4EiG



Monograf, aşağıdakilere eklenebilecek diğer sorularla
“edebiyat ve görsellik” ilişkisine ayırdığı ikinci sayısı için özgür
ve özgün fikirlere dayalı metinleri en geç 1 Mayıs 2014 tarihine
kadar info@monografjournal.com adresine bekliyor.
• 20. yüzyılda görsel sanatlarda ortaya çıkan avangart eğilimler
edebiyata hangi biçimlerde yansımıştır?
• Edebiyat eserlerinden uyarlanan dizi ve filmler popüler kültür
çerçevesinde ne şekilde değerlendirilebilir?
• Gazete, dergi, billboard, televizyon vs. gibi alanlarda edebiyatın
bir reklam malzemesi olarak kullanılması kültür endüstrisi
açısından nasıl tartışılabilir?
• Geçmişten günümüze edebî kamunun karikatür dergilerini
dışlayan yaklaşımı hangi bağlamda okunabilir?
• Çizgi romanın, manganın ve grafik romanın kurgu, söylem
ve anlatım teknikleri açısından geleneksel edebiyatlarla ilişkisi
hangi biçimlerde sorunsallaştırılabilir?
• Osmanlı minyatürlerinin hâkim olduğu dönemin edebiyatı
ile Batı resmiyle tanışılan dönemin edebiyatı arasındaki farklar
metnin kurgulanışı açısından yorumlanabilir mi?
• Edebiyatta görsel açıdan mahrem olanın sınırı anlatıcı, anlatı
kişileri ve okur üçgeninde nasıl konumlandırılabilir?
• Beden ve güzellik/çirkinlik kavramları ile edebiyat ve görsel
algı arasındaki ilişki hangi biçimlerde temsil edilmektedir?
• Edebiyat türlerinin sinema üzerindeki etkisi, dil ve anlatım
teknikleri bakımından nasıl çözümlenebilir?
• Fotoğraf kompozisyonu ile edebî kurgu, mimetik bağlamda
ilişkilendirilebilir mi?


"Şiirdeki patron kavramından söz ederken bu kavramın
içeriğine de değinmek gerekmektedir. Şair, nihayetinde padişahın
gücü ekseninde ürününü ortaya koyabilecektir; ancak, şairlere
patronluk edenlerin, kendisine kaside sunulanların ya da işret
meclisleri düzenleyenlerin sadece padişahlar olduğu düşünülmemelidir.
Sözgelimi, yine Fatih Sultan Mehmet devrinde başta
Mahmud Paşa olmak üzere padişahın vezirleri, bilim ve sanatın
hâmisi idi (Kalpaklı, 46). Anlıyoruz ki patronaj, yine padişahın
etkisi altında olmak üzere paşalar yoluyla da sürdürülmekteydi.
Nitekim Haluk İpekten de şairlerin bir araya geldikleri meclisleri
sıralarken padişah sarayının yanı sıra vilayetlerdeki şehzade
saraylarını, bir çevre edinmiş olan devlet büyüklerinin konaklarını
zikreder (229). Hatta şairler de kendi aralarında meclisler
düzenlerlerdi ki Necati’nin evinde düzenlenen şiir meclisleri bu
açıdan önemli bir örnektir. Zira Necati de, kendisinin şairliğini
metheden tezkireci Sehi Beg’e patronluk etmiştir (İnalcık, 48).
Demek oluyor ki mutlak irade elbette padişahındı, ancak onun
iradesinin yansıması daha alt güç kademelerinde tecelli ediyordu."