muharrem ergin

muharrem ergin


https://yadi.sk/d/7-y4lfwDq4Fbh



Bu ba{Jçadan alçalan dererdik',
Gış adına çıbup damda sererdik',
Hey de çıbup yalannan çöndererdik',
Gış zumarın yayda yiyüp doyardı{},
Bir külli de minnet belge goyardıb.


Şimdi bizi yeni gelip buluyorsun,
Gönlümüze korlar koyup yakıyorsun,
Hasret ile geçenlere bakıyorsun,
Görüyorsun ki sular akıp gidiyormuş,
Doğan ihtiyarlayıp ölüp yitiyormuş.


Selam eyler bütün elimiz sana,
Bahçemiz, bağımız, gülümüz sana,
Uzun müddet susan dilimiz sana,
Söyle bakalım, söyleyecek daha neyin var,
Yazık ki sen geç dil açtın Şehriyar.




Eskiden geniş zaman menfisi Türkçede hep -maz, -mez ile yapılırdı.
Osmanlıcanın sonlarında birinci şahıslarda -maz, -mez 'in yerini -ma, -me
almıştır. Azeri Türkçesinde ise son zamanlara kadar birinci şahıslarda da
-nıaz, -mez yerini muhafaza etmiştir. Bugün de yine bu -maz, -mez şekilleri
devam etmektedir. Ancak bugün işte -r 'li şekiller de ortaya çıkmıştır. Bu
-r 'li şekiller yine yalnız birinci şahıslarda görülür. Ayrıca birinci şahıslarda
bir de -n 'li şekiller görülür. Böylece bugün Azeri Türkçesinde menfi geniş
zaman çekimi şu şekildedir :
gelmezem, gelmerem, gelmenem
gelmezsen ( -sefı )
gelmez
gelmezik', gelmerik', gelmenik'
gelmezsiniz ( siniz, -süz, -siz )
gelmezler
İkinci şahıslardaki n 'li şekil Tebrize ve edebi dile mahsustur.
Burada görülen bir husus da çokluk birinci şahıs geniş zamana -􀁙, -k
ikinci tipteki şahıs ekinin atlamış olmasıdır. Osmanlı sahasında bazı ağızlarda
da bu görülür. Ancak İstanbul Türkçesinde ek normal olarak birinci
tipten -ız, -iz, -uz, -üz 'dür.