Niyazi Mısri

Niyazi Mısri


https://yadi.sk/d/Uvu9Z2EhqCF3v


Ey çarh‐ ı dûn n’ettim sana hiç vermedin râhat bana,
Güldürmedin önden sona ah mihnetâ vah mihneta
Bendinden âzad etmedin, feryâdıma dâd etmedin.
Bir dem beni şâd etmedin ah veyletâ vah veyletâ.
Erişmedi dosta elim Rahmân’a varmadı yolum
Çıkmadı başa menzilim ah gurbetâ vah gurbetâ
Kârım dürür derdile gam gitmez başımdan hiç elem,
Gülden cüdâ bir bülbülüm ah firkatâ vah firkatâ.
Mecnûn veş âh edeyim Ferhâd veş vâh edeyim,
Bu virdi her‐gâh edeyim ah hasretâ vah hasretâ.
Varmazsa yolum şeyhime, sarmazsa merhem yâreme,
Olmazsa çâre derdime ah hayretâ vah hayretâ”.
Yanar Niyâzî derd ile hiç kimse yok hâlin bile,
Nâlân olup girdi yola âh rıhletâ vâh rıhletâ



Kus‐i rihlet çaldı mevt ammâ henüz cân bî‐haber,
Asker‐i a’zâya lerze düştü Sultan bî‐haber.
Günde bir taşı binâ‐yı ömrümün düştü yere,
Can yatur gâfil binâsı oldu virân bî‐haber.
Dil bekâsın, dost fenâsın istedi mülk‐i tenin,
Bir devâsız derde düştüm ah ki Lokmân bî‐haber.
Bir ticaret kılmadın ben nakd‐i ömr oldu hebâ,
Yola geldim lîk göçmüş cümle karbân bî‐haber.
Çün “gel” oldu yalnız girdim yola tenhâ garîb,
Dîde giryân sine büryân akıl hayrân bî‐haber.
Azığım yok, yazığım çok yolda türlü korku var,
Yolum alırsa n’ola ger div vu şeytân bî‐haber.
Yol eri yolda gerektirir çağ ve çıplak aç u tok,
Mısrıyâ gel dedi sana çünkü canân bî‐haber.



Tedbîrini terk eyle, takdir Hudâ’nındır.
Sen yoksun o benlikler hep vehm‐ü gümânındır.
Birden bire bul aşkı bu tühfe bulanındır
Devrân olalı devrân Erbâb‐ı safânındır.
Âşıkta keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz Pir‐i Mugân’ındır.

Ey dil sen o dildâre layık mı değilsin ya
Dâvâyı muhabbette sadık mı değilsin ya
Özr‐ü Azrâ’nın Vamık mı değilsin ya
Bu gâm ne gezer sende âşık mı değilsin ya
Âşıkta keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz Pir‐i Mugân’ındır.


Ruh – tecelli‐i cemal‐i ilahi
Zülf – tecelli‐i celal‐i ilahi
Ebru – makam‐ı kurb ile talibin maksadı
Çeşm – murakabat‐ı ilahiyeye nazar
Müjgan – varid‐i kahr
Gamze – istiğna, serzeniş
Piri mugan ‐ mürşidi kâmil,
Şarap – aşk ve muhabbet
Meyhane – aşkın pazarı, aşkın pazarında, aşkı best ve neşr eylemek
Büt – seyr ü sülukun müntehası olan, yüce matlub, yüce maksad
Zünnar – hizmeti akd ü iltizam etmek
Deyr – halveti talep etmek
Zühd – masivaya muhabbeti terk etmek
Gül – şahed‐ ı hakiki
Bülbül – âşık
Gülistan – müşahede mahalli
Sireşk – asar‐ı hüzn
Nefs – ehl‐i imanın sebeb‐i cavidanisi olan ruh‐i kudsiyan
Bazu – salikin, ilahi cezbelerden kuvvet bulması
Dest – vahdaniyetin asarından tecelli eden tasarrufat‐ı ulviye
Kalem – kaza ve kaderin cereyan ahkâmı
Reftar – rıf’at ve ulvi mertebeler
Destar –asar‐ı sun’ı ilahiye
Cevgan – kaza ve kader
Kuy – teslim ve inkıyad
Harabat – tevhid –i mahz, beşer‐i özelliklerden kurtuluş