Gündüz Vassaf

Gündüz Vassaf

https://yadi.sk/d/GLM8dp27pt4HG 



I. Geceye Övgü
II. Özgürlük Cehennemdir
III. Sözcük Mahpusları
IV. 20. Yüzyıl Delileri Artık Özgür Değiller
V. Burada Yer, Surada da Uyuruz
VI. Kahramanlar Totaliterdir
VII. Enformanyaklık
VIII. Senin Cinsiyetin Ne
IX. Seçmeme Özgürlüğü
X. Hainleri Savunmaya Dair
XI. Ölüm Unutkanlığı
XII. Sanatçıdan Sakının
XIII. Yasasın Anlasmazlık
XIV. Hayata Karsı Amaçlar
XV. “Zıp, Sen Öldün”
XVI. Homo Sapiens Blues
XVII. Müjde! Çocuğumuz Oldu
XVIII. Su Sihirli An
XIX. Ah, Minel Ask!
XX. “Sarhos Olun”






Kahramanın her dilde, her kültürde, her dinde olumlu çağrısımları vardır. Đyi bir seydir kahraman
olmak. Sekizle on iki yas arası çocukların hepsi kahramanlık öykülerinden hoslanır. Bu kahramanın
kovboy, futbolcu, asker, gangster ya da bale dansçısı olması önemli değildir. Çocuklar onlara hayranlık
duyar, gündüzleri kahramanlık hayalleri kurar, geceleri rüyalarında kahraman olurlar.
Gerek düzen güçleri, gerekse muhalefetin çesitli güçleri, çocuklardaki bu karakteristik özelliği körükler,
besler ve sömürürler. Yazarlarını kahramanlık öyküleri yazmakla görevlendirirler. Komünistler, halk
düsmanlarıyla savasan cesur çocuklar üzerine''öyküler yazarlar, kapitalistlerin sıfırdan milyarder olan
kahramanları vardır. Cizvitler, ermislerin yasam öykülerini anlatırlar. Ulus devletler, kendi kurtarıcılarına
tapınırlar. Sporcuların, aktörlerin, sarkıcıların menajerleri, temsilciliğini yaptıkları kisileri pazarlarken çocukları
ve gençleri cezbetmeye dikkat ederler.
Totaliter yönetim için, çocuğun zihnini bir kahraman aracılığıyla “ele geçirmek” ya da “rehin almak” son
derece önemlidir. Çocuk, belirli bir değerler sistemini ve ideolojiyi, kahramanlar aracılığıyla sorgusuz
sualsiz kabullenir, kendine mal eder. Yetiskinler olarak da, çoğunlukla çocukluğumuzdaki bağlılıklarımızı
sürdürürüz.